Aslında yazının tarihi eski ama buraya da koymak istedim, taa 17 temmuzda yazmışım ki baya da geçmiş hani üzerinden. Hatırlıyorum 2. kez yazmak zorunda kalmıştım da ilki daha güzel gelmişti aslında... :)))
"Pek çok film izledim bugüne kadar, bazıları daha farklı etkiledi beni. Mesela ilk izlediğim filmlerden biriydi "Hayalet Avcıları 2". Acayip korkmuştum filmi izlerken, hala hatırlarım. Ama çizgi filmlerinin de etkisiyle olmayan hayaletlerin peşinde koştuk uzun süre arkadaşlarla birlikte. Daha pek çok film oldu böylesine etkileyen belki ama geçen gün izlediğim "Transformers" ın hissettirdikleri farklıydı bu sefer. Çocukluk dönemimin 2 ya da 3 çizgi filminden biriydi benim için arabaya dönüşebilen robotlar. Ve perde de gerçek olduklarını görünce içimi de bir ürperti kapladı o anda. Yeni neslin çocukları için sadece uzaylı robotlar olsa da onlar, bizim için eski dostlardı. Bumblebee, Ironhide, Jazz dı, Megatron du, hatta Starscream di. Ve tabi ki Optimus Prime dı. Onları gerçeğe bu kadar yakın görmek hakikaten bambaşkaydı. Ama Optimus un ilk kez gözüktüğü sahne tek kelimeyle mükemmel bi tecrübeydi bizim için. Biz dediğim ben ve içimdeki çocuk...
İçindeki çocuğu yaşatanlar bilirler ki onu kaybettikleri zaman kendilerini de kaybedecekler. İşte içimdeki çocuğun çoştuğu, sevinçten havalara uçtuğu bir zamandı filmi izlediğimiz anlar. Ben kendi kendime söz verdim onu kaybetmiyeceğim diye. 40 yaşımda da 60 yaşımda da çocuk kalacam bu böyle biline...
Şimdi bi de Voltran'ın filmini yaparlar mı dersiniz?"
"Pek çok film izledim bugüne kadar, bazıları daha farklı etkiledi beni. Mesela ilk izlediğim filmlerden biriydi "Hayalet Avcıları 2". Acayip korkmuştum filmi izlerken, hala hatırlarım. Ama çizgi filmlerinin de etkisiyle olmayan hayaletlerin peşinde koştuk uzun süre arkadaşlarla birlikte. Daha pek çok film oldu böylesine etkileyen belki ama geçen gün izlediğim "Transformers" ın hissettirdikleri farklıydı bu sefer. Çocukluk dönemimin 2 ya da 3 çizgi filminden biriydi benim için arabaya dönüşebilen robotlar. Ve perde de gerçek olduklarını görünce içimi de bir ürperti kapladı o anda. Yeni neslin çocukları için sadece uzaylı robotlar olsa da onlar, bizim için eski dostlardı. Bumblebee, Ironhide, Jazz dı, Megatron du, hatta Starscream di. Ve tabi ki Optimus Prime dı. Onları gerçeğe bu kadar yakın görmek hakikaten bambaşkaydı. Ama Optimus un ilk kez gözüktüğü sahne tek kelimeyle mükemmel bi tecrübeydi bizim için. Biz dediğim ben ve içimdeki çocuk...
İçindeki çocuğu yaşatanlar bilirler ki onu kaybettikleri zaman kendilerini de kaybedecekler. İşte içimdeki çocuğun çoştuğu, sevinçten havalara uçtuğu bir zamandı filmi izlediğimiz anlar. Ben kendi kendime söz verdim onu kaybetmiyeceğim diye. 40 yaşımda da 60 yaşımda da çocuk kalacam bu böyle biline...
Şimdi bi de Voltran'ın filmini yaparlar mı dersiniz?"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder